Zarówno poprzedni tydzień (WTI: –2,6%, Brent: +3,5%), jak i miesiąc (WTI: +7,9%, Brent: +26,2%) zakończyły się znacznymi różnicami w zmianach kursu ropy naftowej. Gdy na tzw. rynku nabywcy, czyli takim, cechującym się z przewagą podaży nad popytem, pojawia się wpływowy głos dodający otuchy sprzedawcom – wówczas nie pozostaje to bez wpływu na ceny. Niemniej trudno nie skonstatować, że wypowiedź Ali bin Ibrahima Al-Naimi`ego, saudyjskiego ministra ds. ropy i surowców naturalnych, o tym, że popyt na paliwa będzie się zwiększać - to tzw. „oczywista – oczywistość”. Niemniej jej zasadniczy sens powinno się odczytać w ten sposób, że skoro popyt się będzie zwiększać, to ewentualna redukcja wydobycia jest jak najbardziej mało prawdopodobna. Zatem pogłoski o możliwości zwołania nadzwyczajnej sesji OPEC, które w od jakiegoś czasu krążą po rynku, można włożyć między bajki. Innymi słowy ceny ropy z jakimi wchodzi ona w marzec (WTI: 49,44 USD/bbl, Brent: 62,21 USD/bbl) mogą być na koniec tego miesiąca równie dobrze - nieco wyższe, jak i też sporo niższe. I nikt, absolutnie nikt, nie jest ich w stanie nie tylko przewidzieć, ale też „obudować” w pełni przekonywującą narracją.
Ostatni tydzień lutego dzięki progresji kursu (sieć: +0,9%, fixing: +0,4%) zredukował zakres ubiegłomiesięcznych spadków cen złota (sieć: –6,2%, fixing: –3,6%). „Żółty metal” zakończył lutowe notowania na poziomie 1212,90 USD/oz (sieć) oraz 1214,00 USD/oz (fixing). Aktualny dwugłos z najbardziej opiniotwórczego dla złota angloamerykańskiego rynku, pochodzący tym razem od analityków Bank of America/Merrill Lynch, zakłada stabilizację kursu, do której eksperci HSBC „dorzucają” przekonanie, że aktualne wyceny kruszcu mają już uwzględniać przyszłą podwyżkę stóp procentowych przez FED.
Złoto niemal zwyczajowo nadawało kierunek w jakim poruszało w minionym tygodniu (sieć: +2,4%, fixing: +1,1%) i miesiącu - też srebro (sieć: –8,1%, fixing: –2,3%). Warto jednak pamiętać, że zakres zastosowania „białego metalu” w rozwijających się, a przede wszystkim upowszechniających – nowych technologiach będzie się w kolejnych latach zapewne istotnie powiększał. Zasypując niejako w ten sposób popytową „dziurę” wywołaną przez cyfrową rewolucję w fotografii.
Rzut oka na ubiegłotygodniowe, a zwłaszcza lutowe stopy zwrotu z metali przemysłowych obrazuje aktywność oraz preferencje lokacyjne funduszy surowcowych. Aluminium (–0,1%/–2,8%), cyna (–0,9%/–8,3%), miedź (+3,0%/+5,8%), nikiel (+0,7%/–4,2%), ołów (–2,7%/–6,4%). Prawie 6% wzrost cen miedzi w lutym - do ok. 5,9 tys. USD/t, zdawał się więc antycypować zapowiadane właśnie przez Xi Jinpinga - programowe priorytety Chin. Wśród których najważniejszym ma być „umiarkowany dobrobyt”, co potwierdza nacisk na wzrost popytu wewnętrznego w Państwie Środka.
Postulowane rozłożenia akcentów w gospodarce chińskiej, to chyba bardzo dobra wiadomość dla rynków rolno – spożywczych, a zwłaszcza nabiału, używek czy mięsa. Te ostanie ze wspomnianych dóbr - w minionym tygodniu poniekąd w ten sposób zareagowało: chuda wieprzowina (+1,9%), wołowina (młode woły: +0,5%, bydło: +2,0%). W skali poprzedniego miesiąca, dominowały jednak „minusy”, wynoszące dla podanych kategorii towarowych, odpowiednio: –6,6%,–0,3%, –0,7%.
„Na zielono” zamknął się w większości przypadków zeszłotygodniowy segment zbożowy, niemniej na przestrzeni lutego nie było już tak w pełni „zielono”. Stopy zwrotu z tych okresów wynoszą stosownie dla: pszenicy (zwykła: +0,4%/–1,3%, Kansas: +0,2%/–2,8%), kukurydzy (+1,6%/+2,7%), soi (fasolka: +3,0%/+5,6%, śruta: +0,8%/+1,4%), szorstkiego ryżu (–2,9%/–4,5%). Jesteśmy na przednówku i wielu uczestników, zwłaszcza tych zaangażowanych także na innych rynkach - woli od śmielszych ruchów na zbożach jeszcze się powstrzymywać.
Słabo oprócz zdającego się „czerpać pełnymi garściami” z przedwielkanocnej sezonowości kakao (w tygodniu: +0,9%, w lutym: +9,4%) wygląda segment tzw. softów. Kursy kawy (Arabica: –8,0%/–15,7%, Robusta: –3,1%/–5,3%) od kilku tygodni poniekąd dostosowują się do dobrych urodzajów w Brazylii. Z kolei cukier (biały: –2,4%/–5,5%, trzcinowy: –3,9 /–9,1%) w kontekście wypatrywanej już od roku zmiany trendu, ciągle wpisuje się w tytuł znanej sztuki Samuela Becketta. Choć przyznać też trzeba, że skala regresu na kawowo – cukrowych „koszyku mokka” może być już kuszącą dla kontrarian.
Pod tym względem pewną alternatywę stanowić może koncentrat mrożonego soku pomarańczowego (w tygodniu: –7,4%, w lutym: –13,8%). Tak tani poprzednim razem był na wiosnę 2012 r.
Z mozołem odbudowuje swój kurs bawełna. W zeszłym roku była wyceniana najniżej od 2009 r. W poprzednim tygodniu, jej kurs urósł o +0,3% do 64,86 centów za funt. Lutowa progresja to 9,4%. Trzeba jednak pamiętać, że struktura globalnego popytu na bawełnę w ostatnich kilku latach nieco się zmieniła, nie jest już tak, że chiński przemysł lekki wchłania wszystko. Stąd myśląc o produkcji odzieży w tej części świata w coraz większym stopniu obowiązuje model „Chiny +1”.
Wojciech Szymon Kowalski
EFIX Dom Maklerski SA